Rozstaw pikseli bezpośrednio określa, w jaki sposób detektor MWIR zbiera energię i rozdziela szczegóły, co czyni go jednym z najważniejszych parametrów w obrazowaniu termowizyjnym. Większy piksel może wychwycić więcej promieniowania podczerwonego, zapewniając silniejszy sygnał i redukując szumy, co jest niezbędne do stabilnego obrazowania w scenach o niskim kontraście lub niskim promieniowaniu. Natomiast mniejsze piksele gromadzą mniej energii na piksel, przez co system jest bardziej wrażliwy na szum i wymaga bardziej precyzyjnej konstrukcji czujnika, aby utrzymać jakość sygnału.
Rozstaw pikseli określa również rozdzielczość przestrzenną. W przypadku czujnika o tym samym rozmiarze mniejsze piksele umożliwiają większą liczbę punktów próbkowania na obrazie, co pozwala na uzyskanie drobniejszych szczegółów i usprawnia rozpoznawanie celów z dużej odległości. Zależność ta jest szczególnie ważna w zastosowaniach, w których identyfikacja małych lub odległych celów zależy od każdego dodatkowego piksela.
Optyka jest w równym stopniu dotknięta. Aby w pełni rozwiązać problem mniejszego piksela, obiektywy MWIR muszą zapewniać wyższą wydajność MTF, precyzyjne ustawienie i stabilną ostrość niezależnie od zmian temperatury. Jeżeli optyka nie jest w stanie dopasować się do rozmiaru piksela, teoretyczna przewaga rozdzielczości zostaje utracona.
W rzeczywistym użyciu rozstaw pikseli wpływa na trzy podstawowe wyniki: czystość obrazu (szum), ilość szczegółów, które można rozdzielić (rozdzielczość) oraz niezawodność systemu w wykrywaniu i klasyfikowaniu celu z dużej odległości. Właśnie dlatego rozstaw pikseli pozostaje głównym czynnikiem branym pod uwagę przy ocenie rdzenia każdej kamery MWIR.